کارشناس اعتیاد سازمان پزشکی قانونی کشور گفت: «متاسفانه در کشور در برخورد با پیش سازه‌های ساخت شیشه نقص قانونی داریم.»

 "محمدرضا قدیرزاده" در کنفرانس پیامدهای سوءمصرف موادمخدر و روانگردان ها با یادآوری تولید مخدر صنعتی شیشه در لابراتوارهای غیر قانونی ادامه داد: «مت‌آمفتامین یا به زبان عامیانه شیشه، یک ماده قدرتمند، اعتیاد آور، محرک و به شکل ترکیبی و مصنوعی است که معروف‌ترین و مهمترین ماده اعتیاد آور گروه آمفتامین‌ها در کشور محسوب می‌شود.»

وی با یادآوری تبلیغ این ماده توسط افراد شیاد با عنوان مواد نشئه آور بدون اعتیاد تاکید کرد: «این ماده بسیار اعتیاد آور است و نسبت به دیگر آمفتامین ها از نظر اجتماعی، عاطفی، روانی و حتی تحرکی آسیب بیشتری به فرد وارد می کند.»

قدیرزاده با بیان اینکه معمولا افرادی که به دنبال تنوع هستند به این ماده روی می آورند، تصریح کرد: « شیشه اغلب به صورت تفریحی در مهمانی ها و برای بالا بردن و وسعت دادن به لذات جنسی و در بعضی موارد برای بیدار ماندن مصرف می شود.»

این کارشناس اعتیاد سازمان پزشکی قانونی با تاکید بر اینکه شیشه محرک سیستم عصبی است تصریح کرد: « شیشه، اثری ترکیبی از توهم زایی و تحرک بخشی دارد و سیستم مرکزی اعصاب را تحریک کرده و باعث بروز نوعی تشنج و حرکات غیر قابل کنترل به همراه تعریق، گشادی مردمک چشم و در مجموع، کنش های شدید رفتاری می شود.»

به گزارش ایلنا وی ادامه داد: « به عقیده متخصصان بر خلاف مخدرهای افیونی مانند تریاک که عموماً آرام بخش هستند و استعمال کننده را به سمت سکون و کندی حرکت می برند، شیشه، فرد را به سمت رفتارهای خشونت آمیز سوق می دهد.»

مصرف در سنین 18 تا 25 سال
قدیرزاده ادامه داد: «مصرف شیشه باعث افزایش انرژی، پر فعالیتی، شادابی، بی خوابی، افزایش تمرکز، بالا رفتن درک و حس اعتماد به نفس می شود و به خاطر همین اثرات است که افراد در سنین 18 تا 25 سال به این مواد روی می آورند.»

وی با اشاره به اینکه مسمومیت با این ماده می تواند منجر به علائم خفیف (افزایش ضربان قلب، فشار خون بالا، اضطراب، پرخاشگری) تا شدید (بالا رفتن درجه حرارت بدن، فعالیت بیش از حد عضلانی و تخریب بافت عضلانی، تشنج، کما و مرگ) ایجاد کند، گفت: «اگر بیمار معتاد به این ماده مخدر شانس بیاورد و دچار جنون و توهم نشود، افسردگی های شدیدی گریبان گیرش می شود که کنار آمدن با آن تقریباً محال است. »

قدیرزاده تاکید کرد: « این ماده توهم زایی و اثرات محرک را با هم ایجاد می کند و کریستال یا شیشه محرک بسیار قوی است و فعالیت‌های مرکزی سیستم عصبی را سرعت می دهد.»

اثرات شیشه مشابه کوکائین
وی ادامه داد: اثرات مت آمفتامین بسیار شبیه کوکائین است، به جز اینکه این اثرات، مدت بسیار بیشتری طول می کشد و مت آمفتامین برای مدت طولانی تری در مغز باقی می‌ماند و برای همین، اثرات محرک آن طولانی‌تر است.

این کارشناس سازمان پزشکی قانونی کشور در مورد برخی اثرات مصرف شیشه گفت:« تحمل یا تولرانس در افرادی که به مدت طولانی این ماده را مصرف می کنند، به وجود می آید و این امر به این معناست که آنها هر بار برای رسیدن به اثرات پیشین باید مقادیر بیشتری از این ماده را مصرف کنند که به اعتیاد می انجامد.»

رفتارهای خشن
به گفته وی همچنین مصرف دوزهای بالای این ماده به بروز رفتارهای خشونت آمیز، اضطراب، اغتشاش شعور، بی خوابی و کاهش وزن می انجامد و باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می شود که به سکته مغزی و مرگ منجر می شود. از دیگر عوارض این دارو می توان تشنج، مشکلات تنفسی، بی‌نظمی ضربان قلب، و بی‌اشتهایی مفرط را نام برد.

قدیرزاده ادامه داد: « مصرف دراز مدت مت‌آمفتامین ممکن است به ابتلا به روان پریشی با علائم پارانویا یا بدگمانی، اختلال خلقی، هذیان فکری و توهمات ادراکی هم منتهی شود. برای مثال معتادان به این ماده ممکن است احساس کنند حشراتی روی پوست آنها می خزند (مانند حالتی که در مصرف کوکائین دست می دهد) و در نتیجه پوست‌شان را تا حدی بخارانند که دچار زخم های باز و عفونت شود.»

سوء‌ظن و توهم
وی خاطرنشان کرد:« مصرف مداوم و دراز مدت شیشه موجب سوء ظن و توهم، خشونت، کاهش شدید قوه حافظه، توهم های شنوایی و بینایی شده و افسردگی و جنون آنی و بسیاری از اختلالات عصبی را به دنبال دارد. همچنین مصرف شیشه شخص را در وضعیتی قرار می دهد که تمایل به درمان ندارد و شاید این عارضه بدترین تأثیر این مواد محرک بر مغز باشد.»

وی خشکی دهان، افزایش سرعت تنفس، سردردهای طاقت فرسا، سرگیجه و حالت تهوع، تعرق بیش از اندازه بدن، خشکی، سوزش و ترک لب ها، لرزش دست ها و انگشتان، بزرگ شدن مردمک چشم و ... را از تأثیرات فیزیکی معمول ناشی از استعمال کریستال و افزایش حرکت های فیزیکی، نوعی حالت سرخوش، رفتارهای پرخاشگرانه و حمله‌های ناگهانی، نشاط و دلخوشی بیش از حد، بی خوابی شدید و ... را از تأثیرات رفتاری و روانی استعمال این مواد دانست.

قدیر زاده تاکید کرد:«نداشتن تعادل رفتاری در نخستین مصرف شیشه، ممکن است از 12 تا 48 ساعت باقی بماند و فرد در این مدت به کارهایی دست بزند که هرگز در حالت طبیعی مرتکب آنها نمی شد، اما وقتی مصرف طولانی شود، علائم بیماری های روانی مانند توهم، پرخاشگری و سوءظن در فرد ظاهر خواهد شد که ممکن است به جنایت منجر شود.»

تاثیرات استعمال کریستال
وی با یادآوری برخی از بیماری های معمول ناشی از استعمال کریستال افزود: « اختلال و بی نظمی در وظایف کلیه و ریه، بی اشتهایی و در نتیجه سوء تغذیه و کم وزنی مفرط، عوارض قلبی (حمله قلبی و نارسایی قلب به دلیل استعمال زیاد) و سکته های مغزی و قلبی از جمله بیماری های ناشی از مصرف کریستال است.»

وی یادآور شد: « انرژی زایی شیشه، کاذب و بسیار خطرناک است. فرد پس از مصرف تا حدود 72 ساعت به شدت بی خواب می‌شود و نیاز بدن به انرژی به حدی افزایش می یابد که ممکن است بافت‌های حیاتی آسیب ببینند.»

قدیرزاده با بیان تاثیر بر رفتارهای جنسی گفت: « استفاده از کریستال می‌تواند نیاز و فعالیت جنسی فرد را به طور غیر عادی افزایش دهد. این به همراه دیگر تأثیرات استعمال این ماده ممکن است فرد را به قدری بی توجه و از خود بی خود کند که شخص در فعالیت های جنسی افراط کند که قطعاً آسیب های غیر قابل جبرانی را به همراه دارد و امکان ابتلا به ویروس HIV و دیگر بیماری های مقاربتی را افزایش می‌دهد.»

آماده‌باش مغز
وی در ادامه در مورد اثر مصرف شیشه بر مغز گفت: « مصرف شیشه با بالا بردن غلظت نوروترنسمیترهای منوآمین در مغز و طناب نخاعی، به ویژه دوپامین، مغز را تحریک می‌کند. مت آمفتامین یک محرک سایکوموتور، بسیار قوی است. شیشه به قدری قوی است که حتی پس از فرو نشستن فلاش اولیه، مغز را در حالت آماده باش نگه می دارد. پس از حدود 12 ساعت مغز از دوپامین تخلیه و اگر شخص دوباره از دارو استفاده نکند، دچار افسردگی حاد می‌شود.»

کارشناس اعتیاد سازمان پزشکی قانونی با تاکید بر اینکه استفاده دوز بالای شیشه می‌تواند موجب آسیب مهلک در رگ‌های مغزی و در نهایت مرگ شود تصریح کرد: «نشانه های مصرف بیش از حد و مسمومیت این ماده، از دست دادن هشیاری و اغما، تنفس سریع، تشنج و انقباضات عضلانی غیر قابل کنترل، گرمای بیش از حد بدن، ضربان قلب سریع یا نامنظم و درد قفسه سینه است.»

به گفته قدیرزاده بسیاری از کسانی که کریستال مصرف می کنند این ماده را وابسته کننده توصیف می کنند. مصرف کنندگان این ماده در ابتدا تشویق می شوند کمی از این ماده را همراه داشته باشند تا در مواقع ناگهانی به دادشان برسد. با توجه به ماهیت وابسته کننده این ماده، فرد از لحاظ روانی و فیزیکی به آسانی به آن وابسته می‌شود.

تصور پرواز
وی خاطرنشان کرد: «مصرف کنندگان این ماده در ابتدای مصرف، گاه تا 72 ساعت حتی یک دقیقه هم نمی خوابند. در این مدت توهم شدید و خیره شدن به یک نقطه ویژه برای چندین ساعت و همین طور رفتارهای بی پروا، از حالات نشئگی این ماده محسوب می شود. بعضی از مصرف کنندگان شیشه پس از مصرف با توجه به توهم شدید به تصور پرواز، خود را از پنجره ساختمان چند طبقه به پایین پرتاب کرده‌اند.»

قدیرزاده در ادامه با اشاره به علایم ترک در مصرف کنندگان شیشه گفت: « پس از ترک شیشه فرد دچار نوعی ناتوانی و درماندگی و اختلال در الگوی خواب و کابوس های شبانه می‌شود، تا جایی که توانایی انجام وظایف و کارهای روزمره او مختل می گردد، اما فرد با مراجعه به پزشک متخصص می‌تواند به مرور زمان بر این حالات غلبه کند.»

وی همچنین در مورد درمان مصرف کنندکان شیشه افزود: «متخصصان درمانگر اعتیاد می گویند برای درمان کسی که به این ماده ی محرک شیشه اعتیاد پیدا می کند، داروی خاصی در دنیا وجود ندارد و داروهایی که تجویز می شود تنها به کاهش علایم ناراحت کننده بیمار کمک می کند، نکته اساسی این است که برای درمان اعتیاد به مواد مخدری که مرفین دارند مثل تریاک، کراک و هرویین، داروهایی مثل متادون و بوپره نورفین تجویز می شود، اما برای شیشه داروی خاصی وجود ندارد و داروهایی که استفاده می‌شود داروهای کمکی از جمله ضد اضطراب ها و ضد افسردگی هاست که این داروها در کاهش علایم بیمار مؤثر هستند.»